"Tadına varamadan telaş içinde yaşamak ağrına
gitmez mi zamanın?
Konuşmadan sadece sulamak bitkileri , kitapların sayfalarını
sadece çevirmek ve hızlıca içilen kahveler.
Kendini değerli hissetmek için pahalı şeylerle kendimize
biçtiğimiz etiketler.
Varolmamızı, bizi biz yapan değerlerden öte görünen şeylere muhtaç bırakıyoruz.
Değerliyim. Ama sizin etiketlerinizden, biçtiğiniz varolma,"ben
böyle varım duyun beni" çağrinızla değil,üzgünüm.
Varım evet.
Kahve içerken, mumu yakarak kitap okumaya severim.
Suladığım bitkilerle uzun uzun konuşurum. Çünkü annem de çok
severdi.Dinlerler derdi.
Bence de dinlerler, dinliyorlar.
Uzun uzun sokaklarda bazen müziğin sesini kısarım.
Kendimle konuşurum.
Canimı sıkan günlerde eve giderken kendime hangi yemeği yapsam mutlu olurum, ne izlesem iyi gelir diye kendime çözüm bulurum.
Hayat zor, mutlu edecek ve değerli hissettirecek şeyleri kendim
yaratmak zorundayım.
Kahveyi içmeyi bile romantize etmeyi
severim.
Kendimle yaptığım ufak şeylere biçtiğim anlamlarla ve
gösterdiğim çabayla kendime değer veriyorum. Hayat ısrarla
yorucu olmaya devam etse de, varolan etiket savaşlarından çok öte bir yerde kendi dünyamda kendim için çırpınıyorum.
Ben böyle varım ve en azından kendimi duyuyorum.
Yeterli."
·
153 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.