Dün öğleden önce Cafe Odeon’da yan masada oturan birinin adımı andığını duyuyorum, tam duyamıyorum ama, beni şahsen tanımayan adamın adımla beraber bariz bir nefret duygusunu bir arada kullandığını görüyorum. Tanıtsam mı kendimi? Yapmıyorum bunu. Hesabı ödeyip, paltomu alıp gidiyorum. İnsanın kendinden nefret ettiği de nadir değildir. Ama anlıyorum ki, insan bu nefreti başkasında, yani bir yabancıda hissettiğinde kırılıyor.
·
34 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.