Yanımda 25 yaşında bir insan var. İçindeki heyecan bana kendi 25 yaşımı hatırlattı. Bende ne kadar heyecanlıydım o yaşlarımda. Şimdi ise içimde hiçbir şeye karşı bir heves heyecan kalmamış gibi. Oysa çok hayallerim vardı. Hayallerim var sanırım halen bazen düşünüyorum onları ama heyecanım yok. Tükenmişlik sendromu bu mu acaba?