arno strobel'in okuduğum ikinci kitabı. ilki tabuttu. Bu kitap açıkcası bol diyaloglu ve bilindik konulu bir kitap olmasına rağmen akıcı ve sürükleyici bir kitaptı. psikolojik - gerilim olmasından daha ziyade polisye - gerilimdi. tabii ben tabut kitabını daha çok beğendim. fakat iki kitapta da ciddi manada çeviri sıkıntısı var, yani çeviri kaynaklı okuyucuya o samimiyet duygusu geçmiyor.