Yuva
Yan yana geldikçe daha uzak
Birlikteyken daha kimsesiz
Bir ağrı sızım sızım yeri bellisiz
O da yalnız
Ben de yalnız
Acılar tütüyor bacamızdan
Görünmeyen taş duvarlar örmüşüz
Duvar olduk kendimize kendimiz
Ne yana dönsek
Kendimize çarparız
Sayfa 169 - Nesin YayıneviKitabı okudu
·
63 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.