Tolstoy’un kitabı annesinin ölümüyle bitirip, “ilkgençlik” kitabına geçmesinde kendimce şöyle bir tespitte bulundum. Annesinin ölümünü o seve seve, neşeli anlattığı çocukluk döneminin sonu olarak, gençliğe adım attığı zaman olarak görüyor. Güzel zamanlarını annesiyle birlikte bıraktı…
