Ve belki de İnsan büyüdükçe azalıyor beklentileri. Tıpkı verebilecekleri gibi, almak istedikleri de azalıyor. Daha kenarında duruyor her şeyin yaşarken. Kırılmamak için büyük duygular yüklenmekten kaçıyor. Büyük duyguların olmadığı yerde, nefretten ve intikamdan söz edilemez elbette. Nefret etmeyi bırakıyor. İntikam almaya üşeniyor. Tıpkı çok sevmeye yorulduğu gibi. Sevmediği insanlara tahammül etmeyi bırakıyor büyüyünce. İnsanlara kendini sevdirme derde de kalmıyor. Dünyanın merkezi daha çok kendine doğru kayıyor istemsizce. Bütün odak noktası kendi duyguları oluyor.
Sayfa 348Kitabı okudu
·
21 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.