En değerli, en yüksek varlık, her varlık için kendininkidir.Başka varlıkların değerlerini,kendi varlığını temel alarak ölçer,ona göre yargılara varır.Bu ölçü olmadıkça hayâl gücümüz bir iş yapamaz.Başka bir çıkış noktası da yaratamaz.Kendimizin dışına ileriye gidemeyiz.İşte bu yüzden insanlar,varlıkların en güzeli insandır,diye düşünmüşler.O halde Tanrı onun şeklindedir.Kimse erdemsiz mutlu olamaz,erdem de aklın dışında değildir;akılsa insandan başka varlıkta yoktur.O halde Tanrı insan biciminde olmalı.
Sayfa 42Kitabı okudu
·
373 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.