Yağmur yağıyor, ıslanıyorsun. Paran bitiyor, aç kalıyorsun. Birisi ölüyor yalnız kalıyor, yas tutuyorsun. Mesela yas o düz çizgide zihnin hissetmeye alıştığı bazı duyguların yoksunluğunu yaşamasıymış. Hayat o kadar basit işte. Ama işte bu kadar düz anlatılan bir hikâye ne kadar sıkıcıysa, öyle bir hayat da çoğumuz için sıkıcı oluyor. Ne de olsa zihni çalışan, fikir üreten, duygularla yaşayan varlıklarız. Karmaşıklaştıran da bu. Yaşanan duygular, uyarılan duyular güzel güzel birbirine örülmüş gelmiyor bize. Her yerden geliyorlar, canları nasıl isterse geliyorlar. Belki de sadece geliyorlar. 😔
·
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.