Tabii okuldan attılar sonunda.
Zaten bütün eğitim hayatım bu cümlenin tekrarı olarak sürdü, "tabii okuldan attılar beni"; ama ne arkadaşlarımın acıyan bakışları, ne annemin üzüntüsü, ne nasihatlar, ne geleceğimle ilgili tehlikeler beni "sihir"den kopartamadı, insanların koyduğu küçük işaretlere bakmanın büyüsünden kurtulamadım.
Her kitapta bir başka hayat yaşamanın, her kitapta bir başka maceraya yuvarlanıp, bambaşka duygular tatmanın zevki başka hiçbir yerde yoktu, üstelik kitaplardan öğrendiğim hikâyelere kızlar bayılıyordu, ben de bunu öğretmenlerin övgülerinden daha çok ciddiye alıyordum.
Bugün o harf denilen küçük işaretleri yan yana koyarak hayatımı kazanıyorum.
Ve bana yan yana dizilmiş işaretler karşılığında her para ödediklerinde, ben bir kere daha inanıyorum.
Bu işte bir sihir var.
Karanlıkta Sabah Kuşları
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.