"Hiçlik kuşkusuz daha rahattı. Varlıkta erimek ne kadar da zor!"
"..hiçlikle didişmek neye yarar? Kendimize gelmenin, en kötünün büyüsünden kurtulmanın zamanı geldi. Her şey bitmiş değil: Barbarlar var hala. Nereden ortaya çıkacaklar? Önemli değil bu. Şimdilik şunları bilelim: Palamarları çözmekte gecikmeyecekler, bir yandan felaketimizi kutlamaya hazırlanırken, bizi ayağa kaldırmanın, ince düşüncelerimize ve cümlelerimize son vermenin yollarını düşünüyorlar. Bizi aşağılayarak, ayaklar altına alarak, ölmemize ya da yeniden doğmamıza yardım edecek enerjiyi verecekler. Gelsinler, solgunluğumuzu kamçılayıp, gölgelerimizi canlandırsınlar, bizi terk etmiş özsuyumuzu geri getirsinler. Kurumuş, kansız bir durumda yazgıya karşı savaşamayız: Can çekişenler ne güç birliği yapabilir, ne de başkaldırabilir. Bugün nihayet ayaktayız, bir baş dönmesidir aldı bizi: Zincirlerinden boşuna kurtulmuş köleler, şeytanın utandığı ya da alay ettiği asileriz!
·
322 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.