ben, her- kes vardı dünyada ve
uzun uzun otobanlarda
manzaralar, u-dönüşleri, kareler,
gitmekle zamansızlaştırdım kendimi.
(...)
yine sözler ekledim, bir bara, bir kan harfine,
bir bardağın karşı yakasındaki bir kadına.
en yamalı ben dövüşürüm zann- ettim,
kekeledim diye övünmeler icad-.
yenildim diye haklı çıkmalar. bir buluş
muydu, son sözü söyleme isteksizliği.
sonra çektim kapıyı. bilmiyorum. kusura
mesafenin ötesini duy istedim -bakma,
Sayfa 337Kitabı okuyor
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.