Yalan olan hiçbir şeyin hissi yaşanamaz.
Aşk öyle bir metafordurki, yaşadağımız duygu değişimleri inanılmaz ve anlaşılamaz bir hâlle mentalimize yansımaktadır. Halbuki bu metaforun en güçlü silahı, karşı zat ile yaşadığınız duyguların ve hislerin hep mutlu olacakmışı gibi yönündedir. Bilhassa en başta her ne kadar bu tatmin edici duyguları ele alsak da sonuç hep böyle ilerlemeyecektir. İşte bu durumlarda algılar genişler ve duygulara aldanma evresine gireriz.
Aşk veya nitelendirdiğiniz herhangi sıfat her neyse, bu metafor bağımsız, saf, ve sahtedir. Beklentilerinizi vermediği zaman yalanlar, belki de öfkenizden.. bu ilk başta heves ve mutlulukla girdiğiniz evreyi oldukça aşağılarsınız.
Tabiri caizse bu metaforu oluşturan belli başlı amaçların olduğuna dair; saygı, hoşgörü, nezaket, anlayış, düşünce vs. daha sayılabilecek bu güzel amaçların bir araya gelmesiyle oluşan sevgi bağıdır.
Hayat her zaman bu bağda ne kadar sevgi dolu olsada işler yolunda gidecek diye bir durum söz konusu değildir. Her şeye rağmen bu yoldan pes etmemektir, vazgeçmemektir.
-M. Can TUTGAÇ