"O" diyorum ama o aslında bir yandan benim bir yandan da ben değilim. Diğer bir deyişle ben oyum; babamım. İlk vertigo atağı geçirdiğimde babamın öldüğü yaştan yirmi yaş daha gençtim ve şimdi fark ediyorum da hayatının en güzel zamanında suda boğulup ölmüştü. Ve farkındalık bana bir şeyi hissettiriyor; ben babamı sevmiştim!