Buraya duygularımı yazdıktan sonra beğeni almalarından biraz utanıyorum. Çoğu zaman çaresizlikten yazıyorum. Şiirlerimi ya da kolajlarımı paylaştıktan sonra da hissediyorum bunu. Diğer insanların bu iletileri beğenmesinde yazan kişinin belini büken, onu doğrudan olmasa bile belli belirsiz bir utanca sürükleyen bir şey var. Fakat bu, diğer gözlerin artık belirli bir biçimde bir sorunu görüyor veyahut bir insanın bir parçasını tanıyor oluşundan değil. Paylaşan öznenin bir duruma "itilmiş" olmasından.
·
1.825 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.