Şiire karşı menfi temayülünde Hz. Muhammed, tüm masalları yasaklamakla azami derecede tutarlı görünüyor. Gerçek olandan imkânsız olana doğru gidip gelen ve inanılması nâmümkün olanı gerçek ve şüphesiz olarak sunan uçarı bir hayal gücü kudretinin bu oyunları, şarkî hisler, hafif bir sükün ve rahat avarelikler için olabildiğince uygundu. Harikulade zemin üzerinde yüzen bu hayali şey, Sasaniler zamanından beri nâmütenâhi çoğaldı; sanki Binbir Gece'de gevşek bir ipe dizilmiş halde misal olarak önümüze konuldu. Onların gerçek karakteri hiçbir ahlâkî maksa da matuf olmamaları ve bu yüzden insanları bizzat kendine değil, bilakis kendinin ötesinde sınırsız özgürlüğe sevk eder ve taşırlar. İşte Hz. Muhammed tam da buna karşı olanı istiyordu.
Sayfa 302 - GoetheKitabı okuyor
·
162 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.