“Tanrım, ne yapayım bilmiyorum, yol göster bana!” diye haykırdım. Bir anda 91. Mezmur’da durdum, gözlerim 2. ayette takıldı, 7. ayet özellikle dikkatimi çekti ve devamında 10. ayet de dahil olmak üzere bu dizelerde şunlar yazıyordu: “O benim sığınağım, kalemdir derim Rab için, Tanrımdır, ona güvenirim. Çünkü o seni avcı tuzağından, ölümcül hastalıktan kurtarır. Seni kanatlarının altına alır, onların altına sığınırsın. Onun sadakati senin kalkanın, siperin olur. …. Sen yalnız kendi gözlerinle seyredecek, kötülerin cezasını göreceksin. “
Sayfa 15Kitabı okuyor
·
59 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.