Hangi birimiz hayatlarımızın kusursuz olduğunu ya da yaşadığımız hayatlarda çok mutlu olduğumuzu düşünüyoruz? Bence yalnızca çok az bir kısım hayatlarının dört dörtlük olduğunu düşünmekte. Geriye kalanlarımız peki? Sürekli pişmanlıklarımızı, yaşadıklarımızı, yaşayamadıklarımızı ya da yaşamak istediklerimizi; söylemek isteyip de söyleyelemediğimiz
