“ne çok acı var” dedi elindeki kitabı kapatarak biri.
acı öğrenmemiz içindir, insan olmamız içindir. bir zaman içine girdiğimiz ve dışına çıkamadığımız bir şeydir. içinde büyüdüğümüz, derinleştiğimiz, katmerlendiğimiz, renklendiğimiz, güzelleştiğimiz bir koza...
gâye kelebek olmaksa, her koza bir çilehâne...
“yârelerim hoş görünür gözüme/ bir derdim var bin dermana değişmem” diyor şah ismail hatayî. vah ki, yarasızlık derdinden muzdaribiz biz bugün!
dert insana lazımdır, yara cana lazımdır.
kendi kalbinin duvarına ucu küt kalemiyle, “tevekkülün serinliğine ermek istiyorsan, sabır ateşinde pişmeye gönüllü olacaksın!” diye yazdı beyaz saçlı adam...
kendini, yaralarıyla iyileştiren insanlar da var.
“sanma ki derdinden kaçanın” dedi meczup “yolu dermana çıkar!”
| gökhan özcan
··
390 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.