Öğrencilerinin zekalarını onlara fark ettiren ve bunu da kendisinin sessizce durarak, bir müdahalede bulunmayarak yapan, bugüne kadar adı unutulmamış; eğitim felsefesinde önemli bir role sahip olan ve özgün öğretim yöntemiyle döneminde yeni bir çığır açmış öğretmen. Joseph Jacotot. O dönemde Fénelon'un Telemak'ı Fransızcaya çevrilmiştir ve Jacotot, bizzat bir Fransız'ın yazdığı sözcük dağarcığı geniş bir romandan öğrenmelerini sağlayacaktır öğrencilerinin. Bu kitabın bir Fransızca bir de Hollandaca çevirisini öğrencilerinin önüne koyar, öğrenim serüveninde onları baş başa bırakır. Öğrenciler bir kitapta gördüğü cümleyi öteki kitapta aynı yerde görebilmektedir, yardım kaynağı olarak da sözlükleri vardır ellerinde. İki kitabı da okudukça, birbirleriyle karşılaştırdıkça Fransızcanın cümle yapısını, sözcük çekimlerini ve daha başka kurallarını anlamaya başlarlar. Kitapları okumayı bitirir öğrenciler. Öğretmenimiz, okudukları bu kitap hakkındaki düşüncelerini Fransızca olarak yazmalarını ister onlardan. Sanır ki, acizliklerle karşılaşacak veya saçma ifadeler kurulmuş, saçma cümlelerle yazılmış metinler görecek... Hayır, aksine öğrencilerin yazdıkları tıpkı bir Fransız'ın kaleminden çıkmış gibidir! Jacotot beklemediği bu şaşırtıcı sonuçtan sonra -en ufak bir Fransızca bilgisi vermeden bile- öğrencilerinin bilgisinin Telemak'ın yazıldığı dil ve çevirisinin düzeyiyle aynı olduğunu anlar. Fransızcanın yapısını ve mantığını kendi başlarına öğrenmişlerdir.

Cahil HocaJacques Ranciere · Metis Yayıncılık · 20142,340 okunma

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

musizsz