Gönlümü sıcacık hissettiren kendimizle ve başkalarıyls bağlantımıza, Dünya barışına sunduğu katkısını her zaman takdir edeceğim ve yolundan gitmeyi çok çok istediğim kıymetli Marshall'ın kaleminden kısa ama satırlarını bol bol çizdiğim bir çalışma.
Kitaba "çocuk" kelimesinin tehlikesnden söz etmekle başlıyor Rosemberg. Çocuk kelimesinin karşımızdaki kişiyi insanlıktan çıkarmamıza, daha az saygı ve şefkatle bağlantı kurmaya sebep olduğuna dikkat çekiyor. Bu kısımda hak vermemek mümkün değildi.
Ceza ve ödül ile bir şeyleri yaptırma kısmında iki önemli soru bırakmış: 1)Çocuğun neyi farklı yapmasını istiyorum 2) Çocuğun benim istediğim şekilde davranması için onu harekete geçiren şeyin ne olmasını istiyorum? Ceza; utanç ve suçluluğu getirdiği için (ki bu biz yetişkinler için de böyle) davranışın üstüne düşünmeyi ve dönüşmeyi getirmiyor. Karşılıklı ilgi, saygı, her iki tarafın da ihtiyaçlarının önemsediği, kendi ihtiyaçlarıyla ve diğer kişinin iyilik halinin birbirine bağlı olduğunun bilince olup bağlantı kurduğumuzda çatışmaların kolayca çözüleceğini ifade etmiş. (alışıldık iletişim şeklmzn yerine seçtiğimiz şekildeki iletişimin zorrluğunu ifade etmeyi de ihmal etmeden. )
Marshall Rosemberg ile herkes tanışmalı tanımakla kalmamalı dediklerine kulak kesilmeli kendine bakmalı karşıya bakmalı...