Hatalı bir seçimin değil, hatalı bir ilerleyişin sonucunu yaşamakla yükümlüyüm. Aşk denen kimyasalın salgılarıyla çizdiği yoldan sapmadan, körlük ile körelmişliğe gidişin bitiş çizgisindeyim. Buraya kadar nasıl geldiğimi bilmiyorum. Tüm bu yıllar boyunca tamamen kendimi kaybetmiş olmalıyım. Hatırlamak istediğimde ilk aklıma gelenler sabahları tabaktaki tostun yanına koyduğum bir fincan çay ve maki- neye attığım kirliler...
destek yayınları