O, "Allah beni kendi hâlime, nefsime bıraksaydı kesinlikle ben şimdikinden çok farklı biri olurdum…"derken elbette doğru ve gerçek olanı söylüyordu.EleĢtirileri kabul etmede en üstün, en parlak örneği
ortaya koyuyordu. Halifelik yaptığı süre içinde hiç kimse onun eleĢtirilmeyi hak edecek bir tek yanlıĢ söz ve hareketine tanık olmadı…Kendisine "Nereye?", "Niçin?"… diye soran insanlarla karşılaştıkça ruhu huzur ve neĢeyle dolup taşıyordu.O insanın sırtını sıvazlıyor, onu hafifçe kendine doğru çekerek:"Kardeşim, bana daha fazlasını sor. Allah sana bu davranışın sebebiyle hayır ve güzellikler versin."diyordu.O, bir genç dahi olsa dudaklarından hikmetler dökülen insanların sözlerinin gerisinde hikmetin ve doğrunun peşindeydi.
·
24 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.