İçimde erittiğim demirden koca dağdı
İçinde yaşadığım bu çağ kötü bir çağdı
Bakır erittim üstüne içinde yokluğun
Bir vaktin varki senin fayda vermezçokluğun
Gül alıpta gayrı gülistanın kan eyleme
Her bülbülü sevipte canına can eyleme
Sen yaralı ben yaralı bu vuslat intihar
Sen giden bense kalan kime zor bu intizar
O kıta ki orda hiçliğim dururdu benim
Kısasa kısas içim her dem kururdu benim
Özlem ölüm hissi verir kara geceye
Seven yatmaz mürekkep dönüşünce heceye