''...diğerleriyle birlikte yürüyordum. Onlar zaman zaman durup başparmaklarıyla otostop yapıyorlardı. Dilenciler. Gurursuz insanlar. Ama Arturo Bandini otostop yapmaz, hayır efendim, güçlü bacakları yeter ona. Varsın geçsin arabalar! Saatte altmış kilometre hızla geçip burnuma egzoz gazı doldursunlar. Gün gelecek her şey farklı olacak. Ödeyeceksiniz bütün bunları, hepiniz, bu yolda araba süren bütün şoförler. Arabalarınızdan inip yalvarsanız bile binmem, arabalarınızı bana hediye etseniz bile. Bu yolda ölmeyi yeğlerim. Ama benim günüm de gelecek, işte o zaman gökyüzünde göreceksiniz adımı, hepiniz.''
Sayfa 46 - Parantez YayıncılıkKitabı okudu
·
254 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.