Bir haziran sabahında cânım kitabımla vedalaştım. Üzerimde öyle bir etki bıraktı ki yüzümde buruk bir tebessüm kaldı sadece. Yeri geldi Hikmet Benol'da kendimi buldum onunla beraber kahkahalara boğuldum yeri geldi Sevgi'yi sevgisiz bıraktığı için ona kızdım ama en nihayetinde onu çok sevdim. Beni roman boyunca güldüren Hikmet Benol sonunda ağlatmayı başarmıştı. Bu defa ağlatmıştı... Onu şimdiden çok özledim. İtiraf etmem gerekir ki bu kitabı okumaya başlayacak olanları fazlasıyla kıskanıyorum
