Gönderi
SELAM arkadaşlar size bugün hemen dün payalstigim gokcen kitabının ikinci serisiyle geldim
@lorressima kalemimden #gökçen2 yle geldimmmm
"Murathan."
"Emret."
“Adana, İzmir’e çok uzakmış pamuk. yürüyüp yürüyüp bitiremeyince anladım…”
Harika bir kitaptı zaten dediğim gibi gönlüme taht kurdu ama ikinci kitapta daha çok ağladım çünkü ikinci kitapta kacirilmalar ,vurulmalar , yıkılmalar ,
Süleyman'ın Aybüke için döktüğü gözyaşları beni coook etkiledi yaa Süleyman gibi agaldim o bölümde
Gökçen in murathanim isgencelerini izletmelir ayrı bir konu kalbim sıkıştı adetta
Mavi hep sendin. Mavi kelebekler, mavi çiçekler, mavi gökyüzü..."
Defterlerinin yanındaki mavi çiçekler .....
"Sendin, sana benziyorlardı bana göre.. Mavi ve küçücük...."
" Mavi kelebekler tokam?"
" O da sana benziyordu. Mavi ve güzel. "
"Neden mantıklı mantıklı konuşuyorsun sen? Sevmedim bu Pamuk'u. Benim Pamuk'umu istiyorum."
"Nasılmış senin Pamuk'un?"
"Deli. Ama bir gör. Nasıl güzel deli.Beni de öyle öyle etti kendine deli."
"Neydi bu şimdi?"
"İltifat kızım
·
39 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.