Savaşlar, hep hüzün mü kokar, ya da gözyaşları üzülmekten mi gelir hep?
Anne kurabiyesi kokan pür neşe bir savaş desem size?
Boris Vian der misiniz? Deyin lütfen.
Metaforlar kralı bu sefer savaşı yoğuruyor o maharetli elleriyle, savaşın trajikomik hallerini...Yer yer yetişkin cümleleriyle, yer yer bir çocuk masumiyetiyle karşımıza çıkarıyor koca koca generalleri 3 perdelik bu oyununda.
Ve bir klişe bir kez daha hayat buluyor Vian oyununda; ''Dünyayı keşke çocuklar yönetse.''
