Her anne, farkında olarak veya olmayarak, karnındaki bebekle konuşur. "Merhaba çocuğum. Ben şimdi senin benim gözlerimle gördüğün bu ağaçları çok seviyorum. Sen gel ve sana da öğreteceğim/ sevdireceğim bu ağaçları," diye mi konuşuyoruz karnımızdaki çocukla, yoksa "Merhaba çocuğum. Ben şimdi senin benim gözlerimle gördüğün bu ağaçları çok seviyorum. Sen sever misin bilmiyorum. Onu sen geldiğinde göreceğim/göreceğiz. Seninle ilgili bu bilgiyi ben senden öğreneceğim." gibi, çocuktan öğrenmeye açık bir yaklaşımımız mı var? İster anne olalım ister baba ister çocukla herhangi bir ilişki halinde bir başka birey, bu, kilit fark.
Sayfa 120Kitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.