Asiye: Nedir bu?
Rıfat: İçinde yaramın kabuğu var.
Asiye: Yaranın kabuğu mu?
Rıfat: Senle ilk buluştuğumuz gün düşmüştüm, kanamıştı. Sonra yara kurudu, ben de kabuğunu sakladım. İkimizin yarasıdır diye. Esasen çok saçmadır değil mi? Ama olsun düşündüm ki fotoğraf vermekten iyidir, fotoğrafa bakar bakar alışırsın. Ama yara öyle değildir. Etimden bir parçadır. Ne zaman baksan acırsın.
**Vizontele, Yılmaz Erdoğan, 2001
··
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.