Anlayamazsın dediklerinde anlayamadım
Bazen yarım kalır insan, bazen eksik
Bazen kelimeler yetmez, bazen de sözler
Yine de anlayamaz insan...
Anlayamadığını ve anlayamayacağını da; "anlamaz!"
Terazi bazen tartmaz, bazen çekmez
Boşa koysan dolmaz, doluya koysan almaz
Adına hayat derler bu bilmecenin
Her çözdüm dediğinde çözünürsün
Üzülmem dediğinde üzülür,
Bildim dediğinde yanılırsın,
Acımaz dediğinde; daha çok acıtır,
Adı hayattır bu bilmecenin
Bir kısmı hüzün, bir kısmı keder, bir kısmı acı!
Peki ya mutluluk, sevgi, aşk?
Bunlar hep "esâtırû'l evvelin!"
Bu bilmecenin "hayat" derler adına
Biriktirdiğin her ne ise adına demişler kâr!
Ömür değil mi şu yitik sermaye!
Beş arşın beyaz kumaş, 5 metre kara toprak.
Söyle bakalım gördün mü hiç kâr edeni
Anlayamazsın dediklerinde anlayamadın
Ama yine de; an-la-ma-ya-cak-sın!
Hecelesem de yine anlamayacaksın.