"Sen daha siste dolanan avare bir arzuyken, ben de tıpkı orada senin gibi dolanan bir arzuydum. Derken birbirimize kavuştuk, şevkimizden yeni düşler meydana geldi. Düşler zamansızdı, ölçüsüz birer boşluklardı.
Ve sen, yaşamın titreyen dudaklarında sessiz bir söz iken, ben de oradaydım; bir diğer sessiz söz. Sonrasında yaşam telaffuz etti bizi, dünün anıları ve yarının özlemiyle yılları eskittik, çünkü dün fethedilmiş bir ölüm, yarın ise peşinden koşulan bir doğuştu.
Şimdiyse Tanrı'nın elindeyiz. Sen O'nun sağ elinde Güneş, bense sol elinde Dünya'yım. Fakat sen benden daha fazla parlamıyorsun."
Rüzgârgülü/Halil Cibran