Bakışlarını gömleği ve ceketine indirdi. Hiçbir yerde kan lekesi görünmüyordu. Başını iki yana salladı.
“Ben…” Bana şöyle bir baktığında çocukken sürekli peşimde dolaşan o yedi yaşındaki Ari’yi gördüm. Onu o gözlerde çok net olarak gördüm.
“Ben… Oh, Max.” dedi Ari ve sonra karşımda yere çöktü. Gözleri hâlâ açıktı ve o kadar ağırdı ki, ben de onunla birlikte hemen yanına diz çöktüm. Yüzüne bakıp omuzlarından sarstım.
Novella DinamikKitabı okudu
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.