“Elveda, iyi yürekli hırsız,” dedi, “Şimdi dünya yenilenene kadar bekleme salonlarına, babalarımın yanında oturmaya gidiyorum. Artık tüm altın ve gümüşleri geride bıraktığımdan ve bunların değerinin pek az olduğu bir yere gittiğimden, seninle dostluk içinde ayrılmak ve kapıda söylediklerimi ve yaptıklarımı geri almak istiyorum.”
Bilbo içi hüzünle dolarak tek dizinin üzerine çöktü. “Elveda, Dağaltı’nın Kralı!” dedi. “Böyle bitecekse, bu acı bir serüven oldu ve bir dağ dolusu altın bile onu telafi edemez. Yine de tehlikelerinizi paylaştığıma memnunum -bu herhangi bir Baggins’in hak ettiğinden fazlasıdır.”
“Hayır!” dedi “Senin içinde bildiğinden fazla iyilik var, sevecen Batı’nın evladı.Tam gereken miktarda, biraz cesaret, biraz da bilgelik. Daha çoğumuz yemeğe, neşeye ve şarkıya saklanan altınlardan daha fazla değer verse idi,dünya daha neşeli olurdu.Ama kederli de olsa, neşeli de, şimdi bu dünyadan ayrılmalıyım Elveda!”
Sayfa 348 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.