Genet kendini "kesinliklerin akışı içinde" (René Char) görmüyordu; bundan çok uzaktaydı, her şey ona karmaşık geliyordu, sevdikleri hariç, herkes ve her şey karşısında kuşku besliyordu. Böylece, bir aşırılıktan diğerine geçiyor ve bu onu rahatsız etmiyordu. Verilmiş sözün adamıydı o; çok ender verdiği sözün. Gerisi, imza, sözleşme, vaat, bunları alaya alır ve gülüp geçerdi.
Sayfa 7Kitabı okudu
·
443 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.