Bu Bambola-Bragamance sömürgesinde, en tepede, Vali’nin borusu ötüyordu. Bakışlarını onların hizasına doğru eğmeye tenezzül ettiğinde askerleriyle memurları neredeyse nefes almaya bile cesaret edemiyorlardı.
Eşraftan bu kişilerin çok daha altında yer alan yerleşik tüccarlar göründüğü kadarıyla Avrupa’dakinden bile daha rahat hırsızlık yapabilmekte ve daha büyük bir refah içinde yaşamaktaydılar. Tüm bölgede yağmalarından kurtulabilen tek bir hindistancevizi, tek bir fıstık kalmamıştı. Memurlar, sadece terfileri ve doldurulacak evraklarla onları buraya, ceplerine de hemen hiç mangır koymadan yollayanlardan sıkı bir kazık yediklerini, giderek yaşlandıkça ve daha fazla hastalandıkça daha iyi anlıyorlardı. Öyle olunca da gözlerini tüccarlara dikiyorlardı. Diğer ikisinden bile daha salak olan asker takımı ise, karınlarını sömürge şanı ve şerefiyle doyuruyorlardı, bunu hazmedebilmek için de yanında bol miktarda kinin ve kilometrelerce Talimat yutuyorlardı.
Sayfa 150Kitabı okuyor
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.