Kalbim sıkışmış olmalı...
Gidip pencereyi açarım titreyen ellerle
Bir sigara yakarım yaslanıp pervaza
-Tiryaki olmadığım halde.-
Dünya nasıl da harikulade şimdi
Olağanüstü sessiz vee dopdolu,
yaşamı solumanın ateşli rüzgarıyla
Ve depremsel zonklamasıyla yüreklerimizin!
Ve ancak o zaman görürüm yanan uçlarını
Sessiz sigaraların her pencerede...
Bizim apartmanda. Orada, ilerde. Şurada da...
Bizim cadde de... Bütün kentte...
Bizim dünyamızda... Ve dünyalarında onların...
Yanan uçları sessiz sigaraların...
Andrey Gemıanov
·
124 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.