Gönderi
Fikirler birbirlerini, kitaplar da unuttum sandığınız eski satırları çağırır. Bu kitabın başından sonuna Jose Saramago’nun Ölüm bir varmış bir yokmuş, kitabı bana eşlik etti. Saramago ölümün birden ortadan kalktığı bir şehirde artık kimsenin ihtiyaç duymadığı mezar kazıcı, tabut imalatçısı gibi mesleklerden bahsederken din adamlarının düştüğü durumdan bahsederken cennete ya da cehenneme hiç gitmeyecek olsak toplum nereye gider sorusunu aklımıza sokar. Serçe, hala isminin neden serçe olduğunu anlamadım, benzer bir sorunun üzerine kuruyor hikayesini.
Başka bir gezegenden gelen şarkılar duymaya başlasak, Tanrı’ nın başka neler yaratmış olabileceği sorusuyla merak bizi ele geçirir ve hemen yola çıkar mıydık? Vahşi toprakları fethetmeye giden misyonerlere benzer bir ekip, cizvit rahipler ve kaderin bir araya getirdiği yetenekli 5 kişi, şarkının geldiği bu uzak gezegene gitmeye karar verirler.
Bu gezegene gitme fikrinin de mimarı olan rahip Emilio Sandoz, duyduğu herhangi bir dili çok kısa sürede öğrenebilen bir dilbilimci olarak ama en çok kendisini Tanrının kollarına bırakmış bir din adamı olarak iner bu yeni gezegene. Dünyadaki milyarca kişiden birinin değil de kendisinin bu keşfi yapmasının bir sebebi olduğuna inanır. Oysa gezegende başına gelenleri Dünyaya dönmeyi başardığında Tanrı’ nın ona yaptığı bir eşek şakası olarak nitelendirecektir. Bugün başka gezegenlerde yaşam olduğu kanıtlansa din mevhumu ve toplum neye dönüşür, keşke görecek kadar uzun yaşayabilsem.
Hepimizin zaman zaman aklımızdan geçirdiğimiz neden ben, bunca kötülüğe Tanrı eğer gerçekten varsa neden izin veriyor, Yarabbim bu dünyaya ben niye geldim, sorularını yarattığı muhteşem evren içinde eriten bir felsefi bilim kurgu diyebiliriz.
Yazarın mizah duygusuna da hikayeciliğine de şapka çıkarmak gerek.
Okuyunuz.
Ve bilmediğiniz gezegenlerde yanınızda en azından bir çakı, biber gazı olmadan dolaşmayınız. Bu kadar teknolojiye rağmen uzaylı pençesiyle ölmek de talihsizlik.
·
28 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.