Dışkılama, deliliğin belirtisi olan lânettir, çünkü o insanoğlunun aşağılık sonluluğunu, maddîliğini, muhtemelen umutlarının ve rüya larının hayaliliğini gösterir. Ancak daha dolaysız şekilde, ev renin tamamıyla anlamsız oluşu karşısında insanın acizliğini de temsil eder: insan yüzünün hayranlık uyandıran mucizesini, güzel kadınları gerçek tanrıçalar, mutluluk saçan dişi güzelliğinin mysterium tremendıım'u [ürpertici gizemi, çev.] haline getirmek; hiçbir şeyden, boşluktan meydana gelmek ve onu gün ışığında parlak hale getirmek; bu tür bir mucizeyi kabul etmek ve mucizeleri tekrar gözlerinin -yavan Darwin'e bile ürperti veren gözün- gizeminin derinine yollamak. Bütün bunları yapmak ve dışkılayan bir anüsle onu birleştirmek! Bu kadarı çok fazla. Doğa bizi çaresiz bırakıyor ve şairler işkence içinde yaşıyorlar.
Sayfa 67
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.