Acıma duygusu Rogojin'in zekâsını yönetecek, onu olgunlaştıracak. Acımak, insan hayatının en önemli, belki de tek yasasıdır. Ah, Rogojin'e karşı ne bağışlanmaz, ne alçakça suçtu o! Hayır... karanlık olan "Rus ruhu" değil; bunca dehşete içinde yer verdiği için onun kendi ruhu. Moskova'da birkaç tatlı, içten söz için Rogojin, Prens'i kardeş sayıyor. Oysa o... Ama bu hastalık hâli... Bütün bunlar düzene konabilir! Az önce Rogojin'in, "İnancımı yitiriyorum," deyişi ne kadar da hazindi. Bu adam kesin acı duyuyordu. "Bu tabloyu seyretmeyi severim," demişti. Sevmiyor, sevmeye ihtiyaç duyuyor. Rogojin'inki bir ıstırap bunalımı değil; hâlâ bir mücadelenin, yitirdiği inancını zorla geri alabilmenin peşinde o.
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.