Ortaçağ felsefesinin bitiş tarihini tam olarak belirleme noktasında en küçük bir güçlük bile bulunmamaktadır.
Buna göre, ortaçağ felsefesi on dördüncü yüzyılın sonlarında, Avrupa uygarlığının Rönesans çağında modern diye nitelenen yeni bir dünya görüşü ve felsefe anlayışının zuhuruyla birlikte sona erer.
Bununla birlikte, bu felsefenin başlangıç tarihini tam olarak saptama konusunda birtakım sıkıntılar vardır.
Pek çok felsefe tarihçisi başlangıç için beşinci yüzyılın başını vererek ortaçağ felsefesini büyük Hıristiyan düşünürü Aziz Augustinus'la başlatır.
Bunun nedeni Aziz Augustinus'un bütün bir ortaçağ felsefesi, en azından Hıristiyan düşüncesi için bir model oluşturması, ortaçağ felsefesinin programını neredeyse bir bütün olarak belirlemiş olmasıdır.
Bununla birlikte, bu tarihi biraz daha geriye götürmek, ilk Hıristiyan apolojistlerin, imam ve Hıristiyanlığı, felsefeye ya da pagan düşünceye karşı savunma çabasına girdikleri zamanla başlatmak sadece mümkün değil, aynı zaman da doğru ve zorunlu gibi görünmektedir.
Zira Hıristiyan felsefesi, ortaçağ felsefesinin zeminini büyük ölçüde oluşturan antik Yunan felsefesini, bu ilk apolojistlerin veya Kilise Babalarının Yunan felsefesine karşı açtıkları savaş sayesinde öğrenip kendisine mal etme imkanı bulmuştur. s.15