Gönderi
Dünya, yalnızlık yardımıyla nasıl yeniden yaratılır?
Umberto Eco kendisi hakkındaki bir belgeselde, "Kitaplarının her birini birer cümleyle özetleyebilir misin?" sorusuna Önceki Günün Adası için bu cevabı veriyor.
Roberto gemide kendisiyle baş başa geçirdiği günler boyunca geçmişte yaşadığı şeyleri zihninde tekrar yoğurarak, eskiden fark etmediği şeylerin farkına varıyor ve 17. Yüzyıl dünyasını yeniden yaratıyor.
Bu yüzyıla yön veren bazı felsefi ve bilimsel düşünce akımları Roberto'nun karşısına o daha gençken, Casale'yi savundukları sırada rahipler, askerler aracalığıyla, Paris'e gittiğinde de oradaki elit camia tarafından kendisine tanıtılıyor. Bu çeşitli cemiyetlerden elde ettiği zihinsel yakıtı Roberto gemide kullanmaya başlıyor. Bizim 17. Yüzyıl bilimi dediğimiz şeyi aslında Roberto kendisi keşfediyor. Bu dönemin düşünce dünyasıyla az çok haşır neşir olan okurlar için daha anlamlı olacaktır bu kısımlar.
Eco'nun postmodern bir yazar olduğu bilinen bir şey. Bu gerçek kitapta çok bariz bir şekilde karşımıza çıkıyor. Kitabın yanılmıyorsam 24. bölümünün ismi "İki Büyük Dünya Teorisi Üzerine Konuşma." Bu ismin Galileo Galilei'nin aynı isimli kitabından geldiğini ben kütüphanede gezinirken tesadüfen fark ettim. Galileo'nun o dönemin meşhur bir bilim insanı olduğunu söylememe gerek yok. Galileo'nun kitabıyla birlikte bu 24. bölümü okumak örneğin çok daha doyurucu bir deneyim olurdu.
Kitabın sonlarına doğru bir güvercin üzerinden yapılan Moby Dick göndermesini de gözden kaçırmamak gerek. Ben acemi bir okur olarak bu göndermeleri yakalayabildiğime göre kim bilir daha neler neler var romanda. Kesinlikle ileride tekrar okumak istediğim bir eser.
·
39 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.