Şairin dediği gibi;
"Sevin ağlayabiliyorsan. Ağlamak unutmanın kardeşidir."
Ya ağlayamayanlar diye sordu kendine?
Ya ağlamayı bilmeyenler?
"Unutmadan yetimi, kuytuların karanlık kucağında uyumayı beceremeyenlerdir. Ağlayamayanlar; vehimlerin annesi. Yaşamak, ağlayabilenler için geçerli."