Söz konusu parçacık/karşı-parçacık çiftleri bir parçacık dedektörü ile doğrudan ölçülemediği için sanal olarak adlandırılır. Ancak bu parçacıkların etkileri dolaylı yoldan gözlemlenebilir. Bunun yapmanın bir yolu Casimir etkisi denilen şeydir. Birbirinden kısa bir mesafe uzaklıkta paralel iki metal plaka olduğunu düşünün. Plakalar parçacıklar ve karşı-parçacıklar için ayna görevi görecektir. Bu, plakalar arasındaki bölgenin bir bakıma borulu org gibi olduğu ve yalnızca belirli rezonans frekansındaki ışık dalgalarını içeri alacağı anlamına gelir. Neticede plakalar arasındaki boşluk dalgalanmalarının ya da sanal parçacıkların sayısı, plakaların dışında bulunanların sayısından -ki burada boşluk dalgalanmaları herhangi bir dalga boyuna sahipte olabilir- küçük bir miktar farklı olacaktır. Plakaların arasındaki sanal parçacıkların sayısıyla plakaların dışındaki parçacıkların sayısı arasındaki fark, plakaların bir yanına diğer yana kıyasla daha az basınç uygulandığı anlamına gelir. Böylece plakaları birbirine doğru iten küçük bir kuvvet olduğu söylenir. Bu kuvvet deneysel olarak ölçüldü. Dolayısıyla sanal parçacıklar gerçekten de var ve gerçek etkiler üretiyorlar.
Alfa Bilim 2019 Sayfa: 129
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.