Eşitlik, (hem eşitliği savunanların cezalandırılmasında hem de eşitliğe düşman olan tarafların alaycılığında ve küçümsemesinde eşitlik) kendini parlak bir şekilde gösteriyordu, kudurmuş hayvanların eşitliğiydi, alçakça yapılan kanlı eylemler düzeyinde bir eşitlikti bu; çünkü çıkara tapmanın sonucu, arzuların gözü dönmüşlüğünde kimse kimseden aşağı kalmamış, aristokrasi kendini sefih bir çılgınlığa kaptırırken, dar kafalı burjuva da çirkinlikte kızıl kafadan aşağı kalmayan yüzünü göstermişti. Halkın sağduyusu, büyük doğa felaketlerinin ardından olduğu gibi allak bullak olmuş durumdaydı. Aklı başında insanlar, bu yüzden, hayat boyu birer budala olarak kaldı.
Sayfa 452 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.