O evlerde bize söylenenler kadar bize bakan gözlerin bize ne dediği, kader motifinin ana hatlarını belirler. O bakışlardan biz; "Beni çok seviyorlar, ben onlar için çok değerli ve önemliyim, özelim" gibi bir mesaj alabiliyorsak, gerisi pek de önemli değildir. En çok ihtiyacımız olan şeyleri almışızdır. Ancak o gözler bize hiç bakmıyor, görmüyorsa, sonradan o değeri, o önemi başkalarının gözlerinde arar, bunun için uğraşır dururuz. Ve bu arayış ömür boyu devam eder. O bakışlar bizi suçluyorsa, bizi aşağılıyorsa, kınıyorsa, bizde beklentilerini karşılayamadığımızı hissettiriyorsa, işte o zaman kader motifimiz üzerinde çalışmazsak, ömür boyu biz de aşağılarız kendimizi.
Sayfa 12Kitabı okudu
·
21 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.