Elif Derya Gümüş: Niçin bu musiki birdenbire kıvrak edasıyla çocukluğunun bayramlarını hatırlatmış; onların o gamsız, mesuliyet duygusuz,her zevki bir vicdan azabı ile beraber duymadan tattığımız zamanların neşesiyle coşmuştu? Bu kadar ölüyü birden diriltmek doğru muydu? Bu neşenin sonunda Allah'a mı varılıyordu? Yoksa hayata mı? Bunu bilmiyordu.Fakat -tıpkı o gamsız zamanlarının bayramlarında- çok eğlenmekten, çok sevinmekten olduğu gibi, yavaş yavaş her şeyden vazgeçmeye hazırlandığını, hatta o uçuş arzusunun bile onu bıraktığını duydu.Garip bir şekilde şimdi kendisini yalnız görüyordu. İçi kâinat kadar genişti. "Ben bütün bir dünyayım! diyordu. Fakat bu dünya kadar geniş içine sahip değildi.

Niçin bu musiki birdenbire kıvrak edasıyla çocukluğunun bayramlarını hatırlatmış; onların o gamsız, mesuliyet duygusuz,her zevki bir vicdan azabı ile beraber duymadan tattığımız zamanların neşesiyle coşmuştu? Bu kadar ölüyü birden diriltmek doğru muydu? Bu neşenin sonunda Allah'a mı varılıyordu? Yoksa hayata mı? Bunu bilmiyordu.Fakat -tıpkı o gamsız zamanlarının bayramlarında- çok eğlenmekten, çok sevinmekten olduğu gibi, yavaş yavaş her şeyden vazgeçmeye hazırlandığını, hatta o uçuş arzusunun bile onu bıraktığını duydu.Garip bir şekilde şimdi kendisini yalnız görüyordu. İçi kâinat kadar genişti. "Ben bütün bir dünyayım! diyordu. Fakat bu dünya kadar geniş içine sahip değildi.

Sayfa 266Kitabı okudu

Huzur Ahmet Hamdi Tanpınar

253 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif Derya Gümüş