Furkan Sadık Öz: Kaç baharını gömdün kışına, Nasıl taşıdın cesedini sırtında? Uğraşırken yaşamaya, Aydınlığın kararttığı bu dünyada. Ne oldu? Tutabildin mi düşen solgun yaprakları, Akıp giderken zaman gibi gözlerinden? Buza kesmişse kalp, Narin mi temas eder kafadaki çalılar? Kulağında yaşıyorsan migreni, Hangi kuşun cıvıltısı kazandırır neşeni? Kırılmışsa tüm maskeler çehrende, Kim gerdirebilir yüzündeki çizgiyi, Bir hilal gibi? Bir hilal gibi, Gecenin tam ortasındaki o, Hazan bahçesinin firak gülleri arasında süzülürken, Vuslat kapısına vardığı an bırakılmışsa bir ruh, Sor ona! "Bu hayat, umut etmeye değer mi?"

Kaç baharını gömdün kışına, Nasıl taşıdın cesedini sırtında? Uğraşırken yaşamaya, Aydınlığın kararttığı bu dünyada. Ne oldu? Tutabildin mi düşen solgun yaprakları, Akıp giderken zaman gibi gözlerinden? Buza kesmişse kalp, Narin mi temas eder kafadaki çalılar? Kulağında yaşıyorsan migreni, Hangi kuşun cıvıltısı kazandırır neşeni? Kırılmışsa tüm maskeler çehrende, Kim gerdirebilir yüzündeki çizgiyi, Bir hilal gibi? Bir hilal gibi, Gecenin tam ortasındaki o, Hazan bahçesinin firak gülleri arasında süzülürken, Vuslat kapısına vardığı an bırakılmışsa bir ruh, Sor ona! "Bu hayat, umut etmeye değer mi?"

Sayfa 52 - Furkan Sadık ÖzKitabı okudu

Yağmurun Karanlığı Kolektif

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Furkan Sadık Öz