Tevekkül; Rabb'imizi vekil kabul etmek ve yalnız ona itimat etmek demektir. Sebep sonuç bağlarıyla örülmüş bu kâinatta yaşamanın bir gereği olarak, tedbir ve sebep- lere riayet etmekle birlikte, işimizi ve hâlimizi tamamen Rabb'imize havale etmektir, tevekkül. Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyururlar: "Eğer Cenâb-ı Hakka layıkıyla tevekkül edebilseydiniz, sizi, sabah yuvasından aç ayrılıp, akşam tok olarak dönen kuşları beslediği gibi rızıklandırırdı." Rabb'imiz şöyle buyuruyor:
"Tevekkül edecekler başkasına değil, sadece ve sadece Allah'a güvenip dayansınlar"
(İbrahim, 12).
"Gerçek müminlerseniz Allah'a tam bir itimad içinde bulunun!"
(Mâide, 23).
"Kim de Allah'a tevekkül ederse, O, ona yeter"
(Talak, 3).
"Hem niye Allah'a dayanıp güvenmeyelim ki, takip etmemiz gereken yola bizi iletecek olan O'dur. Bize verdiğiniz her türlü eza ve sıkıntıya hiç şüpheniz olmasın ki sabredeceğiz. Zaten tevekkül sahiplerine de düşen, ancak Allah'a dayanıp güvenmektir"
(İbrahim, 12)
Sayfa 109Kitabı okudu
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.