Üşüyorsun, çünkü yalnızsın; içinde gömülü duran ateşi hiçbir insan yakınlığı alevlendirmiyor. Hastasın, çünkü duyguların en güzeli, insanoğluna bahşedilen en tatlı,en yüce duygu senden uzak duruyor. Aptalsın, çünkü o kadar acı çekerken gene de mutluluğu yanına çağırmaktan kaçınıyorsun,onun seni beklediği yere doğru bir tek adım atmaya bile yanaşmıyorsun.
Sayfa 255